Özet

The main purpose of this study was to examine the effects of Digital Storytelling (DST) use in a 6th grade science course. Specifically, this study investigated how students' academic achievement, learning strategies, and attitudes toward creating Digital Stories (DS) in a science course were influenced by DST. Additionally, students' opinions based on DST use, and the quality of the DSs created by the students were determined. In this manner, 88 students in the 6th grade participated in this study and were assigned between one Control Group and two experimental groups. Embedded experimental model was selected as the research design, and nonequivalent control group pretest-posttest design was employed in the current study. While quantitative data were collected by using five different instruments, qualitative data were gathered through standardized open-ended interviews and observation form. The collected quantitative data were analyzed by applying descriptive and inferential statistics, and the qualitative data were examined through content analysis method. vi The results concluded that DST contributed to the students' academic achievement and learning strategies. Besides, students had positive attitudes toward creating DS, and females had statistically significant higher attitude scores than males. Additionally, the interviews and observations revealed many positive effects of DST in various respects, some preferences of students for creating DS, challenges they faced during the process, and several suggestions originating from the students. Lastly, the examination of DSs illustrated that even though there were some problematic issues related to the use of some components of DS, students in both experimental groups performed satisfactorily when considering the entire process.

Özet

This study aimed to identify the performance deficiencies of the faculty in distance education and to design interventions for performance improvement with a systemic perspective. Based on this aim, the study was conducted within the framework of Externality-Tangibility model for performance improvement and Transactional Distance theory. Concurrent embedded mixed methods research design, in which both quantitative and qualitative data were collected from distance education administrators, faculty, students, and support staff in two public universities in addition to the experts from eight public universities, was used. The data sources included student survey, semi-structured interviews with the stakeholders, observation notes, and available documents regarding the research problem. Quantitative data were collected from the distance education students in two public universities through the cross-sectional survey. Qualitative data were collected from all stakeholders in addition to observation notes and documents. Qualitative data were analyzed through constant comparative analysis. Quantitative data were analyzed through descriptive statistics. The results firstly showed that the optimal behaviors are based on student-centered approach as consistent with the existing literature. The qualitative and quantitative data analysis results congruently indicated the deficiencies in most of the identified optimal behaviors. Qualitative results further revealed the main and secondary causes of the deficiencies and the interventions for them. The overall results provided a holistic view of the causes of the performance gaps within the distance education system in Turkey and offered interventions for performance improvement. The study finally provided practitioners and researchers with guiding implications for future practices and studies.

Özet

This study aims to investigate the effect of using different emotional design approaches in multimedia on 7th grade middle school students' positive emotions, mental effort investments and learning achievements (recall and transfer). To this end, four different instructional materials were created. Each material was literally identical to each other but only the extent of emotional design differed. For Neutral Design, none of emotional design principles were used. For Colorful Design, attention grabbing colors were added to the material. For Emotional Design, expressive facial expressions were added to characters. Finally, for Emotional Design and Sound Effects, interesting sound effects were used. The study was conducted at a middle school with 106 students. Students' positive emotions were measured by Emwave emotion detection device. Results showed that students' positive emotions generally tended to increase as the amount of emotional design features increased. However, while students who used Colorful Design exerted more mental effort compared to students who used Neutral Design, students who used Emotional Design and Sound Effects exerted less mental effort compared to students who used Colorful Design. In addition, students who used Colorful Design outperformed students who used Neutral Design in terms of their recall scores. The results also indicated statistically non-significant transfer scores across groups. The qualitative analysis of the interview data revealed the different views of students regarding to the use of emotional design in multimedia. The results were discussed with respect to different views in the literature regarding the use of emotional design in multimedia.

Özet

With the prevalence of online learning, studies have also increased gradually. A more recent attempt is the development of Community of Inquiry framework developed by Garrison, Anderson and Archer in 2000. It explains educational experience with the intersection of three constructs: teaching presence, cognitive presence and social presence with the emphasis on creating a community and developing critical thinking skills by increasing collaboration to create effective online learning. Since it has not been known completely especially in regard to cognitive presence because of being developed more recently, it still requires further elaboration. Therefore, this mixed-method study, specifically designed as an embedded study aims to investigate community of inquiry framework and its three-presence by discovering the effects of self-regulation, metacognition and motivation of students in online course context, particularly focusing on cognitive presence. Both quantitative and qualitative data were collected from the students enrolled in online courses in a well-known public university in Ankara, Turkey. The primary data quantitative were collected from 1740 students selected based on convenience sampling and analyzed via both descriptive and inferential statistics. Qualitative data were collected via online asynchronous discussions from 162 students enrolled in a fully online associate degree program selected based on cluster sampling, and interview protocol via 24 students selected based on purposive sampling. Findings indicated self-regulation was crucial factor and suggested to add in the framework as a new presence named regulatory presence. Motivation was also found essential for online learners to attain better learning experience.

Özet

Bu çalışma Türkiye'deki okullarda bulunan akıllı sınıf teknolojilerinin (AST) öğretmenler tarafından kullanımlarını, karşılaştıkları problemleri, çözüm yollarını ve AST kullanımı için ihtiyaçlarını araştırmayı amaçlamaktadır. Bununla birlikte FATİH Projesi kapsamında okullarda bulunan AST'nin entegrasyon sürecinin YEĞİTEK tarafından nasıl yürütüldüğü de incelenmiştir. Çalışmada nitel çokludurum çalışma yöntemi kullanılmıştır. FATİH Projesi'nin iki pilot okulu çalışma için ayrı ayrı birer durum olarak ele alınmış, veriler gözlem, görüşme ve doküman incelemesi yöntemleri kullanılarak toplanmıştır. Buna ek olarak YEĞİTEK'te FATİH Projesi yürütme kurulundan da veri toplanmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Çalışma bulguları, ilk durum okulundaki akıllı tahtalar ve ikinci durum okulundaki panel tip etkileşimli tahtaların büyük çoğunlukla projeksiyon cihazı olarak kullanıldığını ortaya koymuştur. Akıllı sınıf teknolojileri kullanılırken karşılaşılan problemler teknik problemler, bilgi ve beceri eksikliği ve içerik yetersizliği olarak ortaya çıkmıştır. Bu problemlerin bazıları bilgisayar öğretmeni, öğretmenlerin bizzat kendileri, öğrenciler, özel yayınevleri ve teknik servisler tarafından giderilmiştir. Ayrıca akıllı sınıf teknolojilerinin etkili ve verimli şekilde kullanılabilmesi için katılımcılar tarafından belirtilen gereksinimler yeterli hizmet-içi eğitim, daha uygun e-içerikler ve ulaşılabilir destek olarak listelenmektedir. Okullardaki akıllı sınıf teknolojilerinin entegrasyon süreci incelendiğinde okullara bu teknolojiler kurulmadan önce öğretmen ve okul yöneticilerinin görüşlerinin alınmadığı ortaya çıkmıştır. Ayrıca araştırma bulguları, proje yöneticilerinin akıllı sınıf teknolojilerinin entegrasyon süreci hakkında öğretmen ve okul yöneticilerini yeteri kadar bilgilendirmediğini ortaya koymuştur.

Özet

This study aimed to explore perceptions of the workers regarding formal and informal learning experiences in the branch office of a financial organization and to suggest approaches that can be used for improving workplace learning environments. Qualitative research design was used in this study. Sample was selected from a financial organization's branch offices in Ankara through convenience sampling. Convenience sampling was also used for the selection of the informants. The participants of the study were 14 branch office workers. The data was collected through the semi-structured interviews. Rosenberg's Learning and Performance Architecture (2005) was used as a descriptive framework for developing the interview questions. The data were analyzed using content analysis technique. The findings of the study indicated that the current state of workplace learning environment is mainly based on individual learning activities including reading regulation documents or demonstration and social informal learning activities including interaction with the colleagues. Based on the findings, suggestions that could be used for expanding the workplace learning environment for these workers were provided. The study provided insight into the workplace learning environment of the bank branch office workers regarding the formal learning settings (classroom and online training), and informal workplace learning settings (usage of learning strategies, knowledge management, performance support and informal coaching and mentoring) and contribute to our understanding of workplace as a learning environment based on perceptions of the workers.

Özet

Oyunların öğrenciler eğlenirken onların katılımını ve motivasyonunu artırdığı için etkili bir eğitim aracı olma potansiyeli vardır fakat bu oyunların mühendislik bölümündeki eğitime nasıl adapte edilmesi gerektiği bir sorun olmaya devam etmektedir. Alanyazında mühendislik alanında simülasyon oyunlarının etkinliğini araştıran az sayıda çalışma vardır ancak bu çalışmalar oyun tabanlı öğrenme ortamında öğrencilerin deneyimini ayrıntılı olarak ortaya koymamaktadır. Bu olgu çalışmasının amacı oyun oynayan ve oynamayan maden mühendisliği bölümü öğrencilerinin simülasyon oyunlarını eğitsel amaçla kullanımı deneyimlerini araştırmaktır. Bu çalışma, öğrencilerin bu deneyimlerini nasıl algıladıkları ve tanımladıklarını incelemekte, bu deneyimin özünü araştırmaktadır. Bu amaçla, bu çalışmada üç oyun oynayan ve üç oyun oynamayan öğrencilerden maden ile ilgili bir oyunu oynamaları istenmiştir. Öğrencilerin oyunların eğitsel ortamlarda kullanılması hakkındaki görüşleri, bu çalışmada kullanılan oyunun güçlü ve zayıf yanları, kullanılan oyunda bulunan motivasyonel öğeler ve öğrencilerin oyunun etkinlilğinin artırılması için verdikleri tavsiyeler araştırılmıştır. Katılımcılar ölçüt örnekleme yöntemiyle belirlenmiş ve araştırma verileri ayrıntılı görüşme, odak grup görüşmesi ve gözlem yoluyla toplanmıştır. Bu çalışmanın sonucunda katılımcıların deneyimlerinden memnun kaldıkları ve eğitim ortamlarına bu tür oyunların kullanımını destekledikleri görülmüştür. Görselleştirme, yaparak öğrenme, motivasyon oyunun eğitsel ortamlarda kullanımının yararları olarak öğrenciler tarafından verilen ana temalardır. Oyun oynamayan katılımcıların kullanılan oyunun güçlü yönlerine, oyuncu katılımcılar ise zayıflıklarına odaklandığı bulunmuştur. Tüm katılımcıların oyun oynama sırasında benzer motivasyonel öğelerden özellikle zorluk, merak ve kontrol öğelerinden etkilendiği ve benzer yapıların, bilgi araştırma, gözlem, değerlendirme, hipotez geliştirme ve karar verme, deneyimlerini şekillendirdiği görülmüş fakat bunların etkilerinin oyuncunun kişisel özellikleri ve ilgi alanlarına göre değiştiği bulunmuştur. Bu çalışmanın sonuçları, eğitimcilere oyunun sağladığı öğrenme olanaklarının öğrencilere nasıl yardımcı olduğunu öğrencinin bakış açısıyla gösterecektir. Ayrıca, bu çalışma eğitsel oyun tasarımcılarına özellikle maden mühendisliği bölümü için etkili oyun tasarlamak için neleri göz önünde bulundurmaları gerektiği hakkında bilgilendirecektir. Son olarak, bu çalışma eğitimcilere derslerde özellikle maden mühendisliğini eğitiminde simülasyon oyununun kullanımının uygunluğunu tekrar düşünmelerinde katkıda bulunacaktır.

Özet

Bu çalışma ilköğretim 6. sınıf sosyal bilgiler dersinde öğrenme nesnesi kullanan ve kullanmayan öğrencileri akademik başarıları, derse yönelik tutumları ve derse katılımları açısından karşılaştırmayı amaçlamıştır. Ayrıca bu çalışma, öğretmenlerin ve öğrencilerin, öğretim sürecinde öğrenme nesneleri kullanmaları konusundaki düşüncelerini derinlemesine incelemiştir. Çalışmanın amacını yerine getirmek için nicel ve nitel veri toplama yöntemleri bir arada kullanılmıştır. Çalışmanın katılımcıları Bolu'da bir ilköğretim okulunda 6. sınıfta bulunan 137 ilköğretim öğrencisidir. Çalışma 2011-2012 akademik yılının bahar döneminde gerçekleştirilmiştir. Öğrenme nesnesi yaklaşımı ile öğretim yapılan öğrenciler ve klasik öğretim yöntemi uygulanan öğrencilerin akademik başarıları, sosyal bilgiler dersine katılımları ve sosyal bilgiler dersine yönelik tutumları arasında fark olup olmadığını incelemek için deneysel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Sosyal bilgiler dersinde öğrenme nesnesi kullanan öğrencilerin öğrenme nesnelerine yönelik değerlendirmelerini ortaya çıkarmak için tarama modelinden yararlanılmıştır. Öğrenme nesnelerinin nasıl kullanıldığını ortaya çıkarmak için gözlem yapılmıştır. Ayrıca, öğretmenin ve öğrencilerin öğrenme nesnesi yaklaşımına yönelik düşüncelerini öğrenmek için görüşme yöntemi kullanılmıştır. Nicel verilerin analizinde ortalama ve varyans gibi betimsel istatistikler ile ilişkili örneklemler için t-testi, ilişkisiz örneklemler için t-testi, Mann Whitney Utesti, ilişkili ölçümler için Wilcoxon işaretli sıralar testi ve Spearman rho testi gibi açımlayıcı istatistik teknikleri kullanılmıştır. Nitel veriler içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiştir. Araştırmanın nicel bulguları başarı testi, tutum ölçeği ve derse katılım ölçeğinde deney grubu öğrencilerinin puanlarının kontrol grubu öğrencilerinin puanlarından anlamlı derecede yüksek olduğunu göstermektedir. Deney grubu öğrencilerinin öğrenme nesnelerine yönelik olumlu görüşleri oluşmuştur. Ek olarak, öğrencilerin akademik başarıları ile öğrenme nesnesi değerlendirme sonuçları arasında ve akademik başarıları ile derse katılımları arasında pozitif ilişki bulunmuştur. Araştırmanın nitel bulguları öğrenme nesnelerinin özelliklerinin ve tasarım ilkelerinin öğrencilerin başarılarını, tutumlarını ve derse katılımlarının olumlu etkilediğini ortaya koymaktadır. Bu çalışmada ortaya çıkan sonuçlar ve tartışmaların öğretmenler ve öğretim tasarımcıları için önemli göstergeleri vardır. Bu çalışma öğrenme nesnesi kavramının anlaşılmasına katkıda bulunmaktadır ve öğrenme nesneleriyle öğrencilerin performansının çalışılması için bir temel oluşturmaktadır.

Özet

Bu çalışmanın amacı çözümlü örnekleri, geri ve ileri tamamlama örneklerini, yansıtma ve grup tartışmalarından oluşan öğrenme etkinliklerinin, öğrenmedeki yakın transfere ve uzak transfere, konuyu anlamaya ve yorumlamaya katkılarını incelemektir. Bu çalışmada nitel araştırma yaklaşımı olarak, örnek olay incelemesi kullanılmıştır ve veriler nicel ve nitel yöntemler kullanılarak toplanmıştır. Nitel ve nicel veriler, Ankara ilindeki özel bir lisede 11. sınıf düzeyine devam eden ve Uluslararası Bakalorya Matematik Standard düzey müfredatında Türev konularını öğrenen 30 (19 kız;11 erkek) öğrenciden toplanmıştır. Öğrenciler bu konu başlığı altında dört ana ünite üzerine çalışmıştır. Her ünite için öğrenciler sırasıyla, çözümlü örnekler üzerine çalışmış; konu hakkında yansıtıcı günlüker tutmuş ve Moodle'daki grup tartışmalarına katılmışladır. Daha sonar, aynı unite için geri ve ileri tamamlamalı örnekler üzerine çalışmış; konu hakkında yansıtıcı günlüker tutmuş ve Moodle'daki grup tartışmalarına katılmışladır. Ünitenin bitiminde alıştırmalarla öğrenme etkinliklerini tamamlamışlardır. Bu döngü oniki hafta süresince, dört ünite için aynı düzende devam etmiştir. Bu öğrenme etkinliklerinin öğrenmeye olan etkilerini araştırmak için, öğrencilerin ön ve son başarı testleri puanları çıkarsamalı ve betimleyici istatistiki yöntemler kullanılarak çözümlenmiştir. Ayrıca, öğrencilerin yansıtıcı günlükleri ve grup tartışmalarındaki cevapları içerik analizi yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Öğrencilerin çözümlü, geri ve ileri tamamlama örnekli, kendine açıklamalı ve grup tartışmalı öğrenme etkinliklerinin öğrenmeye ve anlamaya yönelik katkılarına ilişkin düşünceleri, yarı-yapılandırılmış görüşmeler yoluyla toplanmış ve içerik analizi yöntemi kullanılarak incelenmiştir. .

Araştırma bulguları, Bilişsel Yük Kuramı temel alınarak hazırlanmış etkinlerin öğrenmede yakın transfer ve uzak transfere katkıda bulunduğunu göstemiştir. Ancak öğrenmedeki yakın transfer göstergelerinin uzak transfer göstergelerine gore daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Nitel verilerden elde edilen bulgular, nicel verilerden elde edilen bulgularla örtüşmektedir.

Bu çalışmadan elde edilen bulgular, sözkonusu etkinliklerin uygulama tekniklerini ve matematiği öğrenmedeki yakın transfere ve uzak transfere katkıları konularında alan yazındaki boşlukları doldurabilir. Çalışma, 11. sınıf düzeyinde öğretilen Türev konularındaki eğitim-öğretim problemlerinin olası sebeplerini araştırmaya ve eğitim problemlerinin çözümüne yoğunlanmıştır.

Özet

Bu çalışmanın amacı, İnternet aramalarını destekleyen web tabanlı aracın farklı hedef yönelimli öğrencilerin üstbilişsel becerilerine etkisini araştırmaktır. Statik grup öntestsontest araştırma deseni kullanılmıştır. İlk deney grubu web tabanlı destek alırken, ikinci grup sadece öğretmenden destek almıştır. Son grup ise İnternet aramalarını herhangi bir yardım almadan sadece kendileri tamamlamıştır. Bu çalışmada 3 temel araçla veri toplanmıştır: Internet aramalarında kullanılan üstbilişsel beceriler anketi (MIIS), hedef yonelimi anketi (PALS) ve başarı testi. Bu çalışmaya Ankara'dan 76 tane 7. sınıf ilköğretim öğrencisi katılmıştır. Katılımcılardan toplanan veriler nicel ve nitel yöntemler kullanılarak çözümlenmiştir. Bulgular, web-tabanlı üstbilişsel desteklemenin üstbilişsel becerileri geliştirdiğini ortaya koymuştur. Web-tabanlı desteklenen grubun izleme, planlama, kontrol ve strateji geliştirme becerilerinde kontrol gruba göre anlamlı bir gelişme olmuştur. Öğretmen-tabanlı üstbilişsel destekleme yapılan grup web-tabanlı desteklenen grupla aynı derecede strateji kullanma becerilerini geliştirmiştir. Hedef yöneliminin, öğrencilerin üstbilişsel becerilerinin gelişimi üzerinde bir etkisi bulunamamıştır. Tanımlanan hiyerarşik regresyon modeline göre üstbilişsel becerilerin (son-MIIS puanlarının) tahmininde ön-test puanları anlamlı katkıda bulunmuş ancak bunun haricindeki diğer değişkenlerin bir etkisi görülmemiştir. Az gelişmiş üstbilişsel beceriye sahip öğrencilerin daha az deneme yapmaya ve daha az sayıda site ziyaret etmeye yönelimli olduğu kanonik ilgileşim sonucunda tespit edilmiştir. Bunun yanında performans ödevlerinde düşük notlar alan öğrencilerin daha çok kopyala-yapıştır yapmaya, daha az deneme yapmaya ve daha az sayıda site ziyareti yapmaya yönelimli olduğu gözlemlenmiştir. İçerik analizleri ise ilginç sonuçlar ortaya çıkarmıştır. Verilen arama görevinin zorluğu ve tipinin öğrencinin arama deseninde belirleyici olduğu gözlemlenmiştir. İnternette arama yapma şekilleri ve öğrencilerin yansıtıcı günlüklerinden anlaşıldığı kadarıyla desteklenen gruplarda olumlu pek çok gelişme gözlemlenmiştir.

Özet

Bu çalışmanın amacı öğrencilerin sosyal ağ sitelerine (SAS) katılımı, Facebook'a yüzyüze bir derste ders yönetim sistemi (DYS) olarak katılımı, öğrencilerin Facebook'u kabullenmeleri, öğrencilerin motivasyonu, öğrencilerin başarıları ve bunlar arasındaki ilişkileri araştırmaktır. Facebook'u DYS olarak kullanan çalışma, iki farklı birinci sınıf dersinde 42 katılımcı ile özel bir üniversitede gerçekleştirildi. Görüşmeler yapılacak 12 öğrencinin seçiminde maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemi uygulandı. Karma yöntem ilkeleri eylem araştırma yaklaşımının bir parçası olarak kullanıldı. Facebook'un bir DYS olarak kullanımının özenle incelenmesinde gerek nicel ve gerekse nitel veri toplama yöntemleri uygulandı. Nicel veri Facebook'u kabullenme, Facebook ve dersin Facebook sayfasına katılım ve ders motivasyonu anketleri aracılığıyla toplanıldı. Nitel veriler yüz yüze görüşme ve dersin Facebook sayfasındaki tartışma postlarının değerledirilmelerinden toplandı. Nitel veri analizi tanımlayıcı istatistik ve korelasyon analizlerini içerdi. Kodlama tabloları hem tartışma postlarının derinliklerinin bulunmasında hem de nitel verinin nicel veriye çevrilmesinde kullanıldı.

Çalışmanın sonuçları öğrencilerin SAS katılımı, öğrencilerin Facebook kabullenmesi, öğrencilerin motisvasyonu, öğrencilerin başarıları ve aralarındaki ilişkilerin alınan derse göre farklı oluğunu gösterdi. Farklılıkların olası nedenleri belirtilmiştir. Çalışma sonuçları öğrenci ve öğretmenlerin Facebook kullanımından öğrenme ve eğitim açısından yaralanabileceklerini göstermiştir. Katılımcıların çoğu tüm derslerde bir DYS olmasının değerine inandıklarını bildirdi. Bununla birlikte,Facebook'u kolay iletişim kurmak, aktif katılımlarını ve etkileşimlerini artıran bir DYS olarak tercih ettiler.

Özet

Bu çalışmanın amacı amaç tabanlı kurgu yaklaşımı temel alınarak hazırlanmış çoklu ortam yazılımlarındaki bilişsel yükün farklı çalışan bellek kapasitesine sahip öğrencilerin öğrenmeleri üzerindeki etkilerini araştırmaktadır. Buna ek olarak, amaç tabanlı kurgu yaklaşımı ve bilişsel yük teorisinin önerdiği ilkelerin öğrencilerin algıları, motivasyonları ve doyumları üzerindeki etkileri de araştırılmıştır.

Bu araştırma kapsamında amaç tabanlı kurgu yaklaşımı temel alınarak hazırlanan çoklu ortam iki sürüm halinde geliştirilmiştir. Birinci sürümün tasarımında, bilişsel yük ilkelerinden dikkat bölünmesi, çoklu ortam, biçem, gereksizlik, tutarlıklık ve işaretleme ilkeleri uygulanmıştır. İkinci sürümün tasarımında ise bu ilkeler ihlal edilmiş veya uygulanmamıştır.

Bu çalışmada karma araştırma yöntemi kullanılmış ve iki çalışma yapılmıştır. İlk çalışma Ankara da bulunan bir Anadolu lisesinden 82 dokuzuncu sınıf öğrencisiyle gerçekleştirilmiştir. Ancak, bu öğrencilerin çalışan bellek kapasiteleri birbirlerine çok yakın bulunmuştur. Bu nedenle, ikinci çalışma aynı okuldan farklı çalışan bellek kapasitelerine sahip 54 11. sınıf öğrencisiyle gerçekleştirilmiştir. Birinci çalışmanın bulguları, konu dışı bilişsel yükü azaltan ilkelerin öğrenme kazanımlarını arttırdığını, harcanan zihinsel çabayı azalttığını ve öğrencilerin motivasyonlarını ve doyumlarını pozitif yönde etkilediğini göstermiştir. Öte yandan, bilişsel yük ilkeleri göz ardı edildiğinde, bunun öğrenme kazanımlarını düşürdüğünü, harcanan zihinsel çabayı arttırdığını ve öğrencilerin motivasyonlarını ve doyumlarını negatif yönde etkilediği görülmüştür.

İkinci çalışmanın sonucunda ise yüksek ve düşük çalışan bellek kapasitesine sahip öğrenciler arasındaki fark yalnızca öğrencilerin mayozun alt fazlarını sıralarken yaptıkları hata sayısında çoklu ortamın birinci sürümünün lehine elde edilmiştir. Bu bulgu, verilen görevin özellikleri ile açıklanabilir. Şöyle ki, düşük ve yüksek çalışan belek kapasitesine sahip bireyler arasındaki farklar ancak verilen görev dikkat gerektirdiğinde gözlemlenebilir. Sonuç olarak, her iki çalışmadan elde edilen bulgular doğrultusunda konu dışı bilişsel yükü azaltan bu ilkelerden öğrencilerin yararlandığı söylenebilir.

Özet

Bu çalışmanın temel hedefi, Orta Dogu Teknik Üniversitesi, Bilgisayar Mühendisliği Bölümü ve Sürekli Eğitim Merkezi ortaklaşa düzenlediği Internet üzerinden eşzamanli ve eşzamansiz iletişim yöntemleri kullanılarak verilen Çevrim-içi Bilgi Teknolojileri Sertifika Programi (BTSP) katılımcıların memnuniyetini incelemektir. Bu temel hedefin altinda üç amaç vardir. Bunlar, katilimcilarin çevrim-içi teknolojilerdeki öz-yeterliligi, çevrim-içi ögrenmeye hazir olusluk, kontrol odagi, ön bilgisi ve memnuniyeti arasindaki iliskinin yönü ve kuvvetini tanimlamak, çevrim-içi BTSP'nin 1., 2., 3., ve 4. dönemlerindeki katilimcilarin memnuniyetini etkileyen faktörleri çözümlemek, ve çevrim-içi BTSP'deki ögretim üyelerinin ve katilimcilarin ögrenci memnuniyeti hakkindaki görüslerini incelemektir. Örneklem, 2004-2005 yilinda bu programa kayit olan 62 katilimci ve programdaki dersleri veren 8 ögretim üyesini kapsamaktadir. Bu çalismada, nitel ve nicel veri toplama yöntemleri kullanilmistir. Çalismanin bulgulari, katilimcilarin çevrim-içi ögrenmeye hazir olusluk algilarinin, memnuniyetleriyle istatistiksel olarak anlamli iliskisi olan tek degisken oldugunu vii ortaya koymustur. Katilimcilarin genel memnuniyetlerinin olumlu düzeyde olmasina ragmen, dönemler ilerledikçe azalmaktadir. Katilimcilar, programdaki ögrenci-egitimci etkilesimi ve kurumsal destekten memnun olmakla beraber, katilimcilarin memnuniyet seviyesi katilimcilar arasindaki etkilesim için düsüktür. Ayrica, programdaki ders yapisi ve esneklikle ilgili katilimcilarin memnuniyeti dönemler ilerledikçe azalmaktadir. Ek olarak, katilimcilar ve ögretim üyeleriyle yari-yapilandirilmis görüsmelerinin, sohbet oturumlari ve tartisma listelerinin suretlerinin bulgulari, istatiksel analizleri dogrulayici sonuçlar göstermektedir.

Özet

Bu tezin temel amacı ortaöğretim İngilizce öğretmenlerinin öğretim teknolojileri algılarını, teknolojiyi derslerinde uygulama süreçlerini ve teknolojiyi mesleki gelişimlerinde nasıl kullandıklarını araştırmaktır. Tezin ikincil amacı ortaöğretim İngilizce öğretmenlerinin teknolojiyi dersleri ile bütünleştirmelerini sağlamaya yönelik teknoloji bütünleştirme klavuzu önermektir.

Çalışmada nitel araştırma yöntemi ve çoklu durum deseni kullanılmıştır. Çalışmanın örneklemini seçerken ölçütleri sağlayan ve ulaşılabilen katılımcıları seçme yöntemi kullanılmıştır. Önce, Ankara ilinden 17 lise (4 Özel, 3 Anadolu, 6 Normal ve 4 Meslek lisesi) belirlenmiş ve sonra önceden belirlenmiş ölçütlere göre her okuldan bir öğretmen seçilmiştir. Araştırma 17 öğretmeni ve 17 yöneticiyi kapsamaktadır. Veriler görüşme, doküman çözümlemesi ve gözlem yöntemleri kullanılarak toplanmıştır.

Toplanan veriler içerik çözümlemesi yöntemiyle incelenmiştir. İçerik çözümlemesi sonucunda ortaya çıkan temalar genel bilgiler, planlama, kullanım, ölçme ve değerlendirme, kişisel kullanım, tutum, destek ve dileklerdir.

Çalışmanın bulguları teknoloji ile ilgili olarak özel lise öğretmenlerinin kendilerini normal, Anadolu ve meslek lisesi öğretmenlerinden daha bilgili bulduklarını ortaya çıkarmıştır. Bununla birlikte görüşme sonuçları özel lise öğretmenlerinin teknolojiyi planlama sürecinde, öğretimlerinde, ölçme ve değerlendirmede, kişisel ve mesleki gelişimlerinde diğer okul öğretmenlerinden daha çok bütünleştirdiklerini göstermiştir. Okul kaynakları ve destek hizmetleri karşılaştırıldığında ise özel ortaöğretim kurumlarının daha iyi bir durumda olduğu ortaya çıkmıştır. Son olarak, çalışmaya katılan okul yöneticilerinin çoğunluğu okulun teknolojik olanaklarının öğretmenler tarafından derslerinde kullanılmasını istemektedirler.

Özet

Bu çalımanın amacı; biliim teknolojilerinin (BT) Türkiye'deki eğitim fakülteleri ile ilk ve orta öğretim okullarındaki durumunu, eitim fakültelerinin geleceğin öğretmenlerini BT'yi mesleki hayatlarında kullanabilmeleri için nasıl hazırladıklarını, ilk ve orta öğretim okullarındaki öğretmenlerin bu teknolojilerden nasıl yararlandıklarını incelemektir. Öncelikli amaç, BT ile ilgili algı ve yeterlilikleri, BT'nin sınıf içinde kullanımını, konuyla ilgili derslerin etkinliini, bu konudaki önemli zorlukları ve muhtemel çözümleri anlamaktır.

Bu çalıma, Türkiye'deki eğitim fakülteleri ile ilk ve orta öğretim okullarına BT'nin bütünletirilmesi konusundaki mevcut çalımalara konuyla ilgili temel verileri ortaya koyarak katkıda bulunabilir. Bu çalımanın sonuçları politikacılar, Milli Eğitim Bakanlığı, Yüksek Öğretim Kurulu, üniversiteler ile ilk ve orta öretim okulları tarafından BT'nin mevcut durumunu yeniden değerlendirmek, ilgili politikaları, stratejileri ve dersleri tekrar gözden geçirmek için kullanılabilir. Bu çalımada, anketler yoluyla 51 dekandan, 111 öğretim elemanından, 1330 aday öğretmenden ve 1429 öğretmenden; görümeler yoluyla da 6 öğretim elemanından, 6 aday öğretmenden ve 6 öğretmenden veriler toplanmı; bu süreçte karma aratırma yöntemi kullanılmıtır.

Sonuçlar, katılımcıların çoğunun BT'nin eğitim fakülteleri ile ilk ve orta öğretim okullarına bütünletirilmesi konusunda olumlu algıya sahip oldukları biçiminde yorumlanabilir. Öğretim elemanları genel olarak kendilerini tamamen yeterli görürken, aday öretmenler ile ilk ve orta öğretim okullarında görev yapan öğretmenler kendilerini yeterli bulmamaktadır. Öretim elemanları ve aday öğretmenler BT ile ilgili dersleri, bu teknolojilerin eğitimle bütünletirilmesi konusunda faydalı ve etkili görmektedirler. Öte yandan, ilk ve orta öğretim öğretmenleri kendilerini mesleki yaamlarına hazırlaması konusunda bu derslerin faydalı ve etkili olup olmadıı konusunda tereddütte kalmılardır. Çalımaya katılanlar arasında temel zorluklar ve olası çözümler konularında kuvvetli bir fikirbirliği bulunmaktadır. Anahtar

Özet

Bu çalışmada bir web-destekli öğretimin etkinliği, öğrencilerin başarı, bilgiyi hatırda tutma, ders içeriğine karşı tutum ve ders doyumları yönünden incelenmiştir. Öğrencilerin, bir melez (hibrit) dersin eğitim felsefesi, öğrenme teorisi, amaca yönlendirme, işleme yönlendirme, güdü kaynağı, öğretmen rolü, biliş-üstü destek, işbirlikçi öğrenme ve yapısal esnekliğini içeren etkileşimli öğrenmenin etkin alanları ile ilgili algılarını anlamak ve açıklayabilmek için kapsamlı bir analiz yapılmıştır.

Bu çalışmada nicel ve nitel araştırma yöntemleri birlikte kullanılmıştır. Melez (hibrit) ders ile geleneksel ders arasında öğrencilerin başarısı, bilgiyi hatırda tutma, ders içeriğine karşı tutum ve ders doyumları yönünden anlamlı bir fark olup olmadığını anlamak için deneysel bir çalışma yapılmıştır. Öğrencilerin etkileşimli öğrenmenin etkin alanları ile ilgili algılarını anlamak için içerik çözümlemesi yapılmıştır.

Bu çalışmanın örneklemi, ODTÜ – Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü bünyesinde verilen "Bilgisayar Ağları ve İletişim" dersindeki 50 öğrencidir. Kontrol ve deney grupları sırasıyla 24 ve 26 öğrenciden oluşmuştur. Deney grubundaki öğrencilerle deneysel uygulama sonunda bire bir görüşmeler yapılmıştır.

Çalışmanın nicel bulguları melez (hibrit) ders ile geleneksel ders arasında öğrencilerin başarısı, bilgiyi hatırda tutma, ders içeriğine karşı tutum ve ders doyumları yönünden anlamlı bir fark olmadığını göstermiştir.

Çalışmanın nitel bulguları, dersin web-sitesinde verilen içerikte sağlanan bilgi miktarının, biliş-üstü destek gereksiniminin, özgün öğrenme etkinlikleri, işbirlikçi öğrenmenin, güdü kaynağı ve türünün, bireysel öğrenme ve Internet erişiminin, öğrencilerin melez (hibrit) dersteki öğrenmelerinde önemli rol oynadığını göstermiştir.

Özet

Bilişim teknolojileri alanında yaşanan gelişmeler mobil araçların eğitim ortamlarında ki kullanımını arttırmıştır.Bu çalışmanın amacı Orta Doğu Teknik Üniversitesi Eğitim Fakültesindeki öğretmen adaylarının mobil öğrenme hazır bulunuşluk ve mobil öğrenme kabul edişlik düzeylerinin incelenmesi araştırılmaktadır.

Araştırmada karma yöntem desenlerinden aşamalı açıklama deseni kullanılmıştır. Nicel veriler eğitim fakültesi içerisinde bulunan yedi farklı bölümde (fizik eğitimi, kimya eğitimi, yabancı diller eğitimi, ilköğretim matematik eğitimi,ilköğretim fen bilgisi eğitimi, okul öncesi eğitimi ve bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi) bulunan 561 lisans öğrencisinden 2012-2013 öğretim yılı ilkbahar döneminde toplanmıştır. Araştırmada bulunan nitel veriler ise toplam 14 öğrenci ile yarı yapılandırılmış görüşmeler sonucu toplanmıştır.

Çalışma sonucunda öğretmen adaylarının mobil öğrenme kabul edişlik ve mobil öğrenme hazırbulunuşluk seviyelerinin orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Öğretmen adaylarının mobil araçları ve mobil eğitimi kullanma eğilimleri ise yüksektir. Birçok öğretmen adayının mobil öğrenmeyi geleneksel eğitim yöntemlerine tercih etmelerine rağmen, üniversite altyapısının ve öğretim elemanlarının mobil öğrenmeye hazır bulunuşluk düzeylerinin henüz düşük olduğunu belirtilmektedir.

Özet

This study aims to investigate the usability issues of FDP (Faculty Development Program) Information Portal in regard to the users' opinions in the university in Ankara. In order to measure the usability of the Information Portal, a mixed method study including questionnaires, eye-tracking, interview was conducted. Quantitative data of the questionnaire including Computer Literacy Scale, System Usability Scale (SUS) and Questionnaire for User Interaction Satisfaction (QUIS) were collected from 100 FDP students in the university. After obtaining quantitative data, Think-Aloud Method which is a method of Eye-Tracking Methodology was conducted with 5 FDP students in Human-Computer Interaction Laboratory. The subjects' eye movements were recorded with an eye tracker while they were performing the four main tasks on the portal. Additionally, their voices were recorded with a icrophone. In the study, the significant mean difference was found only in satisfaction means in regard to institute types. The satisfaction mean difference between genders was not significant. Moreover, the usability mean of FDP information system is not significant both between genders and institute types. It was also found that the most negative aspect of the portal were lack of system content and lack of guide, and the most positive aspect was easy access to the portal. In usability test, by taking CTA and eye-tracking into account, two important problems were found. The first problem was menu and interface problems, and the second problem was lack of descriptive content about account area. Considering the answers of the subjects during the interviews conducted after the usability test, some recommendations were made to improve FDP Information Portal.

Özet

Teknoloji hızla gelişmeye devam etmektedir ve bu doğrultuda da eğitim üzerinde yadsınamaz bir etkiye sahiptir. Bilgi ve iletişim teknolojilerindeki (BİT) gelişmeler, özellikle Web 2.0 teknolojileri geleneksel eğitim anlayışını değiştirmeye yönelik önemli katkılarda bulunmuştur. Öğrenme ve öğretim sürecine katkı sağlayan Web 2.0 teknolojilerinden biri de podcast teknolojisidir. İki ana amacı olan bu çalışmanın birinci amacı öğretmen adaylarının eğitsel podcastler, podcast geliştirme süreci ve tecrübeleri ile ilgili görüşlerini almaktır. Aynı zamanda bu çalışma öğretmen adaylarının podcastlere yönelik durum kaygısı ve özyeterlilik inançlarını ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Çalışmanın ikinci amacı ise podcast geliştirme sürecinin öğretmen adaylarını gelecek mesleklerine hazırlamadaki etkililiğini incelemektir. Araştırmada karma yöntem deseni ve kolay ulaşılabilir yöntem kullanılmıştır. Çalışmanın verileri nicel ve nitel veri toplama araçları ile toplanmıştır. Nicel veriler Podcast Yatkınlık Formu, Eğitsel Podcast Görüş Anketi, Kaygı Envanteri ve Podcastlere Yönelik Özyeterlilik Anketi yoluyla toplanmıştır. Nitel veriler ise yarı yapılandırılmış görüşmeler ile toplanmıştır. Çalışmanın katılımcıları Ankara'daki bir kamu üniversitesinin Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi bölümünde eğitim gören öğretmen adaylarından oluşmaktadır. Çalışmanın nicel verileri 25 katılımcıdan ve nitel verileri ise 10 katılımcıdan toplanmıştır. Çalışma sonuçları öğretmen adaylarının podcastlere, podcast geliştirme süreci ve tecrübelerine yönelik görüşlerinin olumlu olduğunu göstermiştir. Podcast aktivitelerinden sonra öğretmen adaylarının podcastlere yönelik özyeterliliklerinde artış gözlenmiştir. Ayrıca sonuçlar öğretmen adaylarının podcast geliştirmeden önce kaygı duyduklarını göstermiştir. Buna ek olarak podcast geliştirme sürecinin öğretmen adaylarını gelecekteki mesleklerine hazırlamada ve güncel teknolojiler için eğitmede etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Özet

Bu araştırma, Orta Doğu Teknik Üniversitesi'nde Yabancı Diller Eğitimi Bölümü öğrencilerinin Uluslararası Eğitim Teknolojisi Organizasyonu (ISTE) tarafından geliştirilmiş Öğretmenler için Ulusal Eğitim Teknolojisi Ölçütlerindeki (NETS-T) yeterliliklerine ilişkin algılarını değerlendirmiştir. Bu çalışmada, NETS-T' in altı alt ölçüt grupları –teknoloji işlemleri ve kavramları; öğrenme ortamlarının ve deneyimlerinin planlanması ve geliştirilmesi; öğretim, öğrenme, ve müfredat; ölçme ve değerlendirme; verimlilik ve mesleki deneyim; sosyal, ahlaki, yasal, ve insani konular- incelenmiştir.

Araştırmada 383 öğrenci yer almıştır. Bunlardan 103'ü birinci sınıf, 98'i ikinci sınıf, 96' sı üçüncü sınıf, ve 86'sı dördüncü sınıf öğrencisidir. Ayrıca, öğrencilerin 287' si bayan 96'sı erkektir. Araştırma deseni enlemesine kesitsel anket çalışmasıdır. Anket 44 adet beş'li Likert tipi maddeden oluşmaktadır ve araştırmacı tarafından geliştirilmiştir.

Çalışma göstermiştir ki "teknoloji işlemleri ve kavramları" alt standart grubu için verilen cevaplara göre erkek öğrencilerin algılarının bayan öğrencilerin algılarına kıyasla daha yüksek olması dışında, erkek ve bayan örenciler arasında önemli bir fark yoktur.

"Teknoloji işlemleri ve kavramları" alt standart grubu için sınıflar arasında önemli bir fark yoktu. Tüm alt standart grupları için, birinci ve ikinci sınıf öğrencilerinin algıları arasında önemli bir fark bulunamamış ancak , üçüncü sınıfların ölçütlere ilişkin algıları birinci ve ikinci sınıfların algılarından, dördüncü sınıfların algıları ise diğer tüm sınıfların algılarından daha yüksektir. Sonuç olarak, çalışmanın sonuçları göstermiştir ki öğrencilerin NETS-T' ye ilişkin yeterliliklerinin artırılmasına ihtiyaç duyulmaktadır.

Özet

Bu tez çalışması öğrencilerin bir web destekli öğrenme ortamında iletişim düzeyi, memnuniyet, çevrimiçi ders destek algılarını ve öğrencilerin bilgisayar ve web hakkındaki duygularını incelemektedir. Bunlara ek olarak algılamalarındaki cinsiyet farklılıkları incelenmiştir. Veriler ders sonunda anket yoluyla toplanmış ve tanımlayıcı istatistiksel analiz yöntemleri kullanılarak analiz edilmiştir. Sonuçlar öğrencilerin bilgisayar ve web hakkındaki duygularının biraz olumlu olduğunu göstermektedir. Öğrencilerin çevrimiçi ders destek düzeyini algılarının biraz olumlu olduğu görülmüştür. Öğrencilerin, iletişim düzeyi ve memnuniyet algıları nötrdür. Öğrencilerin bilgisayar ve web hakkındaki duyguları, iletişim düzeyi, çevrimiçi ders destek ve memnuniyet algılarındaki cinsiyet farklılığı görülmemiştir.

Özet

Bu çalışma ilköğretim düzeyindeki öğrencilerin Bilgisayar Destekli İletişim araçları aracılığıyla proje tabanlı işbirliğine dayalı öğrenme deneyimlerini incelemektedir. Çalışmanın amacı bilgisayar destekli iletişim araçlarının işbirliğine dayalı ortamlarda kullanımının 5. sınıf öğrencilerinin bilgisayara karşı tutumlarına olan etkisini, sözkonusu öğrenme deneyimleri ile ilgili tatmin düzeylerini, öğrencilerin sosyal olarak kendini gösterme algıları ile bu algıların tatmin ile ilişkisini araştırmaktır.

Bu çalışmanın örneklemini Ankara ve Niğde'de bulunan iki özel okuldaki 36 öğrenci oluşturmaktadır. Öğrenciler uygunluk ve amaca dayalı örnekleme yöntemleri kullanılarak seçilmişlerdir. Çalışmanın başında öğrencilere bilgisayara karşı olan tutumlarını ölçmek amacıyla Bilgisayar Tutum Ölçeği verilmiştir. Çalışmanın sonunda aynı Bilgisayar Tutum Ölçeği, tatmin ölçeği ve sosyal olarak kendini gösterme ölçekleri uygulanmıştır.

Sonuçlar öğrencilerin bilgisayara karşı olan tutumlarının çalışmanın başından sonuna değişmediğini ve Bilgisayar Destekli İletişim araçları aracılığıyla proje tabanlı işbirliğine dayalı öğrenme ilişkin tutumlarının olumlu olduğunu göstermiştir. Öğrencilerin büyük bir çoğunluğunun Bilgisayar Destekli İletişim araçları aracılığıyla proje tabanlı işbirliğine dayalı öğrenme deneyimlerinden tatmin oldukları görülmektedir.. Öğrencilerin sosyal olarak kendini göstermeye ilişkin algıları düşük çıkmış, ancak öğrenciler proje süresince başarılı çevrimiçi topluluklar oluşturmuşlardır. Ayrıca sonuçlar sosyal olarak kendini gösterme ile tatmin arasında anlamlı bir ilişki olduğunu göstermiştir

Özet

Özet

Güvenin geliştirilmesi ve korunması grup birliği için gerekli şartlardan biridir. Çevrim içi öğrenme ortamında başarılı bir grup çalışması için, grubun kendi içindeki güven gelişiminin anlaşılması gereklidir. Bu araştırmada farklı güven düzeylerinde olan çevrim içi öğrenme takımlarındaki farklı iletişim davranışları incelenmiştir. Bu araştırmanın örneklemini çevrim içi derse katılan lisans düzeyindeki 61 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada, güveni güçlendiren unsurları anlamak için çevirim içi öğrenme takımlarının iletişim davranışları nicel ve nitel araştırma teknikleri kullanılarak incelenmiştir. Veriler anket yolu ve çevrim içi sınıf tartışma arşivelerinin incelenmesiyle elde edilmiştir. Araştırma sonuçları güvenin çevirim içi öğrenme takımlarında geliştiği ve vi korunduğunu göstermiştir. Diğer bir bulgu da çevirim içi ortamda güvenin kırılgan bir yapıda olduğu ve güçlendirilip korunabilmesi için belirli iletişim davranışlarının takım üyelerince gösterilmesinin gerektiğidir. Araştırma, güvenin geliştirilmesi ve korunması için grup üyeleri arasında etkileşimin, heyecanın, görevlere ilişkin etkileşimin, eşit ve tahmin edilebilir iletişimin ve geridönütün olmasının gerekli olduğunu ortaya koymuştur.

Özet

Özet

Özet

Özet

Özet

Özet