Bir dönem kış günleri dizel lokomotif ile teşkil edilen trenlerin vazgeçilmez vagonu 85 000'lik buhar şofajı vagonlarında ben de çalıştım, hem de çok çalıştım.

Şimdiki Basmane-Ankara arası çalışan Karesi Ekspresini biz yapardık. Ben o zaman Balıkesir'de çalışıyordum, daha İzmir'e gelmemiştim. Şofajda treni Balıkesir'den aldık mıydı doğru Ankara. O zamanlar ben sigarayı yeni bırakmıştım. Şofaj olarak Balıkesir'den yola çıktık. Balıkesir'in o meşhur karasevda dedikleri, bizim de İzmir'de çiğdem dediğimiz ay çiçeği çekirdeği var yanımda. Hem de tam yarım kilo. Cebimin birisi de şekerli sakız dolu. Canım çok sigara çektiği zaman bir sakız atıyorum ağzıma. Şekeri bitinceye veya canım sigarayı unutuncaya kadar, ondan sonra atıyorum sakızı. Tekrar canım sigara istedi mi bu sefer çekirdek yemeye başlıyorum.

Böyle bir zamanda Balıkesir'den hareket ettikten 2-3 istasyon sonra sofaj vagonunun ışıkları söndü. Arızayı seyir esnasında yapamadım. El feneri ile servise devam ettim.

Eskişehir'den adam çıkarılması için telgraf çekmiştim. Sabahın saat 5'inde Eskişehir'e vardık. Adam hazır, aldı treni gitti. Dönüşte treni ben alacağım için gidip yattım. Akşam olup tren geldiğinde Eskişehir'li şofaj görevlisi bana ne dese?
"Kardeşim bu kadar çekirdek yenir mi? Vagonun tabanı gözükmüyordu!"

Oysa ben enjektörün tazyikli suyu ile yıkamıştım vagonun tabanını.
...