Ankara Banliyösünün 1972'de açılan kısmının çok büyük bölümünde inanılmayacak düzeyde ayrıntıya dikkat edilmiş. Bunlardan biri de direk plaketleri. Tüm plaketlerde direk numarası (551-6 yani 551. kilometrenin 6. direği), direk tipi (B2 kalınlık / 10 metre olarak direk uzunluğu), seyir telinin raydan yüksekliği (burada 615 cm, normal yükseklik 575 cm, hemzemin geçitlerde 620 cm'e çıkıyor) ve direğin üretim yılı (1969) direğe işlenmiş (Sincan, 13. Nisan. 2002).

Sincan'da benzer bir direk. Direk tipi B5, bu direğin yukarıdakinden daha kalın olduğunu gösteriyor. Bu direk hemzemin geçitten daha uzakta olduğu için seyir teli 587 cm yükseklikte ama hala standart 575 cm'den fazla. Yer yer seyir telinin 524 cm'e indiğini görmüştüm. Bu ayrıntı gözlemleyebildiğim kadarıyla başka hiçbir yerde yok (Sincan, 13. Nisan. 2002).

Kurtuluş-Cebeci arasında bir direk plaketi (11. Ağustos. 2002).

Haydarpaşa-Gebze banliyö hattında direk plaketi. Üretici firma Betontaş üretim tarihini gün ve ay olarak tüm ayrıntısıyla işlemiş. Direk tipi de (B II, normalden kalın, 950 cm direk uzunluğu) işlenmiş olmakla birlikte TCDD direk numarası ve seyir teli yüksekliğini işlememiş (Erenköy-Suadiye arası, 29. Nisan. 2002).

Ankara Banliyösünün elektrifikasyonunda birkaç yerde Haydarpaşa-Gebze hattından artan direklerin kullanılmış olduğunu fark ettim. Birisi Ankara Garı ikinci yolunun doğu çıkışındaydı, birisi de bu, Ankara Garının doğusunda 2. kilometrenin 29. direği. Betontaş marka. Gazi garının batı çıkışında da Gebze-Arifiye-Adapazarı hattı için üretilmiş 1974 tarihli Betontaş direk vardı (11. Şubat. 2007).

Ankara Banliyösündeki bir başka Eston direk plaketi (11. Şubat. 2007).

Bu da benzeri bir plaket. Bu direk normal kalınlıkta (B I) (Erenköy-Suadiye arası, 29. Nisan. 2002).

Ankara Garı kuşak hattındaki yeni direğin betona gömme plaketi (30. Haziran. 2002).

Kayaş istasyonundan doğuya doğru giderken elektrifikasyonun biteceğini belli eden ilk direk 12/33 numaralı olanı (15. Eylül. 2002).

Kayaş istasyonunda elektrifikasyonun son noktasına yaklaşırken 12/35 numaralı direk. Elektrikli taşıtların pantograf bu noktaya gelmeden önce durmaları gerek (15. Eylül. 2002).

Haydarpaşa-Ankara elektrikli hattının son noktası Kayaş İstasyonunun doğusu (12/37 numaralı direk). Burada demiryolu tek hatta inip Anadolu'nun içlerine doğru kıvrılarak gidiyor. Kayaş doğu makaslarından sonrasının da çift hatta çıkabileceği düşünülerek (ve ikinci hattın da resimdeki bakışa göre sola döşeneceği varsayılarak) direk numaraları çifter çifter artıyor. Elektrikli lokomotif fotoğrafta görülen direkten önceki direğe (12/35) varmadan durmak zorunda ancak bunu gösteren bir işaret yok. Dikkate değer başka bir nokta da, makaslardan sonra katener çok kısa olduğundan karşı ağırlık sadece seyir telini gerdiriyor, taşıyıcı tel doğrudan direğe bağlanmış. Eskiden Kayaş doğu makasları CTC sinyalizasyonun da son noktasıydı (9. Mart. 2002).

Haydarpaşa-Gebze banliyö hattında  yüksek peronların üzeride topraklanmış parça bulunması için yüksek direk ve farklı bir askı sistemi kullanılmıştır (Erenköy kuzey peron, 24. Ekim. 2003).

Erenköy doğu girişinde bir vagonun raydan çıkıp elekrtifikasyon direklerini kırması üzerine hattı işletmeye açmak için dikilen geçici direkler

Bu direkler topraktaki beton temel yerine doğrudan raylara bağlanıyor ve bir kayar mafsal aracılığıyla yeri sabitleniyor (Fotoğraf Ali Aksın,  30. Eylül. 2004).

Direklerin ray bağlantılarının ayrıntısı

(Fotoğraf Ali Aksın,  30. Eylül. 2004).


Eskişehir Garında markiz üzerindeki ikinci yola ait direk (4. Ağustos. 2007).


Yenidoğan İstasyonundaki elektrifikasyon direkleri. Solda ayrılmış hat hızlı tren hattı (11. Aralık. 2014).


Yenidoğan İstasyonundan ayrıntı. Kuşlar uygun buldukları yere yuva yapmışlar (solda). Buradaki izolatörler Haydarpaşa-Gebze hattındaki gibi büyük, istasyon geçişinde hız görece düşük olduğundan katener dikişsiz (11. Aralık. 2014).