Zaman zaman iş nedeniyle günübirlik İzmir'e gitmem gerektiğinde yolculuğum için hep yataklı treni seçiyordum. Üniversiteden yorgun çıktığımdan gece yataklıda uyuyor, zinde bir biçimde sabah İzmir'de işimin başında oluyordum. Genellikle İzmir'deki işim saat 13:00-15:00 arası bittiğinde de iş durumlarına göre Ahmet (Tuğral) veya Gani (Evis) Ustalardan biriyle, zaman zaman da Halkapınar Deposunda diğer demiryolcu dostlarla dönüş trenimin hareket saatine kadar keyifli zaman geçiriyordum.

3 Ağustos 2007 günkü iş gezim de bunlardan birisiydi. Ancak bu kez biraz heyecanlı bir durum vardı. Ahmet Usta İzmir-Bandırma arasında çalışan 6 Eylül Ekspresinde görevli olduğu için onunla görüşme şansımız yoktu. Gani Usta ise yük trenindeydi ve şansımız yaver giderse ben yola çıkmadan İzmir'de olabilecek, kısacık da olsa görüşebilecektik.

İşim bitince, havanın da sıcaklığı nedeniyle, kendimi trensiz Basmane Garının çay bahçesine attım. Bahçenin adını Gani Usta Çay Bahçesi koymuştum. Çünkü ilk kez Altan Ağabey (Ataman) ve Gani Usta ile sarmaşıkların serininde oturmuş çay içmiştik. Gani Usta bu bahçenin çayının çok güzel olduğunu söylemişti (zamanında buharlı makinalarda matara çayı yaptığı için her çayı beğenmezdi). Gerçekten de çay çok güzeldi, hiç meraklısı olmadığım halde altı bardak çay ısmarlamıştım. Yedinci bardak da bahçe sahibinin armağanı olarak geldi. Bir yandan da fırsat buldukça Gani Usta ile haberleşiyordum. Gelen haberler yavaş yavaş görüşebilme ümidimizi zayıflatıyordu. İlk haber yük treninin rötarı olarak geldi. Sonra, bir ekspres imdat istemişti, Gani Ustalar yük trenini bırakıp eksprese imdata gideceklerdi. Ekspresten sonra, yük treninin yeniden alınması gerektiği haberi ile görüşme ümidimiz tamamen ortadan kalktı.

Ben dönüş trenine bindiğimde Gani Usta hala yollardaydı. O gece evine saat 3:30'da vardı. Ertesi sabah 7:00'da yine görevinin başına gitmek üzere evinden çıktı. Tüm bunları (kim bilir kaçıncı kez) yaparken, Gani Ustanın bir kez olsun şikayet ettiğini görmedim. İşini hep severek yapan, belli etmese de, yaptığı işin çok önemli olduğunun bilincinde, işini ciddiye alan sayısız demiryolcudan birisi. İşte ben bu yüzden TCDD'nin trenlerini ve o trenlerde çalışan insanları, demiryolcularımızı, çok sevdim.

...